اسماعیل شفیعی در گفت‌و گو با خبرنگار ایسنا در خصوص تجمعات تعدادی از دانشجویان دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر در اعتراض به مشکلات آموزشی و صنفی در چند روز گذشته توضیحاتی ارائه داد.
وی درباره یکی از موارد اعتراض دانشجویان مبنی بر نارضایتی از کیفیت نحوه آموزش اعضای هیئت علمی دانشکده، اظهار کرد: تعداد افراد معترض حدود سی تا چهل نفر بود، این تعداد از بین مجموع 1000 دانشجوی دانشکده سینما و تئاتر هنر است و اگر بخواهیم تشخیص دهیم که کیفیت اعضای علمی خوب یا بد است، باید حداقل نیمی از دانشجویان اظهار رضایت و یا نارضایتی کنند و با نظر سی یا چهل نفر دانشجو نمی توان چنین مسئله ای را تعیین کرد.
رئیس دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر ادامه داد: برخی از مواردی که دانشجویان در روز شنبه نسبت به آن اعتراض داشتند، موضوعات شخصی بود، برای مثال دانشجویی در یک درس نمره هشت گرفته بود و به این خاطر معترض بود. نظر این دانشجو را نمی شود به کل عملکرد استاد تعمیم داد، زیرا از مجموعه دانشجویان یک استاد افراد نمره های مختلفی کسب می کنند و نمیتوان نمره کم یک دانشجو را نشانه ضعف یک استاد دانست.
کلید حل مشکلات، تمایز دادن علم و هنر است
شفیعی افزود: یک مسئله کلی در حوزه هنر و علم وجود دارد که مسئله بنیادین ما در وزارت علوم است، که اگر حل شود تمامی این مشکلات حل خواهد شد و آن مسئله تفاوت ماهیت علم و هنر است. اگر این مسئله در سطح کلان حل شود ما دیگر مشکلی برای تجهیزات دانشجویان نخواهیم داشت و هم چنین سیستم آموزشی فعلی وجود نخواهد داشت. زیرا دانشجو در حال سنجش این است که در مدت زمان تحصیلش چه چیزی یاد گرفته و در فضای کار حرفه ای، چه فعالیتی می تواند انجام دهد و این نگرانی به حق است. الان ما به دانشجو میگوییم که شما مطابق قوانین وزارت علوم، 140 واحد درقالب 60 درس گذرانده ای و به این خاطر مدرک دریافت میکنی، اما مدرک برای فرد توانایی تیجاد نمی کند، زیرا در سیستم آموزشی فعلی، قبایی که دوخته شده به تن علم برازنده است و سیستم آموزشی علم به درد هنر نمیخورد.
وی یادآور شد: در سیستم آموزشی فعلی هم ما ناراضی هستیم هم دانشجو و مهم تر آنکه بدنه حرفه ای هنر کشور نیز از این وضعیت ناراضی است زیرا خروجی های ما به اندازه کیفیت مورد نیاز جامعه نیست و همه ما نسبت به این موضوع معترضیم. نسبت به مسئله ای که دانشجو به آن معترض است، صد مرتبه بیش از او من به عنوان یک عضو هیئت علمی معترض هستم.
رئیس دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر اضافه کرد: به همین خاطر ما یک کار بنیادین را آغاز کردیم و نامه ای را در این خصوص به امضای 421 عضو هیئت علمی هنر دانشگاه های سراسر کشور رسانده ایم و با وزیر علوم و شورای معاونین وزارتخانه گفت و گو کرده ایم، هم چنین این نامه را به شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجلس نیز فرستاده ایم و خواسته ایم که هنر در پنج زمینه از علم تفکیک شود.
شفیعی ادامه داد: زمینه اول گزینش استاد است و آن کسی که در آموزش هنر استاد تلقی می شود با استاد در آموزش علم متمایز است. در حوزه علم یک جوان 30 ساله می تواند به عنوان مدرس تدریس کند اما در حوزه هنر گاهی احتیاج پیدا می کنیم که یک استاد 65 ساله را به کلاس بفرستیم و نوع نیاز ما به مدرس با علم تفاوت دارد.
وی اضافه کرد: به غیر از گزینش استاد، مسئله پذیرش دانشجو در هنر نیز با علم تفاوت دارد، بخش زیادی از مشکلات ما به این خاطر است که کنکور بسیاری از رشته های هنر مانند کنکور علم برگزار می شود، یعنی امتحان حافظه از افراد گرفته می شود، در صورتی که بخش اعظم کار هنر استعداد و خلاقیت فردی است و آزمون آن جدای از کنکور سراسری است. ما در سالهای اخیر ده ها نامه به سازمان سنجش و وزارت علوم ارسال کرده ایم و تغییر این روند را از آنها درخواست کرده ایم.
رئیس دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر مورد دیگری را که باید در مورد هنر و علم تغییر کند، تغییر سرانه آموزشی عنوان کرد و افزود: دانشجویی که در یک رشته علوم انسانی تحصیل میکند، مهم ترین تجهیزات مورد نیازش یک سایت و یک کتابخانه است، اما در هنر، برای 40 دانشجوی حوزه سینما، به پنج دوربین اخرین مدل نیاز است که هزینه مورد نیاز آن حدود یک و نیم میلیارد تومان است. نمی شود که سرانه دانشجوی علوم انسانی و هنر هردو به یک مقدار و مثلا 40 هزار تومان باشد.
شفیعی تاکید کرد: سرانه هر دانشجوی هنر باید چیزی بین 500 هزار تا یک میلیون باشد تا بتوانیم تجهیزات مورد نیاز را تهیه کنیم.
وی شیوه آموزش را از دیگر موارد تمایز علم و هنر عنوان کرد و اظهار کرد: شیوه آموزش علم بر اساس تعدد دروس و کتاب ها است و برای مثال کارشناس فیزیک به کسی گفته می شود که مثلا 50 درس گذرانده باشد، ولی در حوزه هنر چون مهارتی است، با 10 یا 15 درس به دانشجو ارائه شود، البته این کار باید به صورت عمیق انجام شود. چون این حوزه طوری است که دانشجو باید با تمرین و اجرا تجربه کسب کند تا در این حوزه پخته شود. با روش آموزش علم، از دانشجویان هنر دریایی ساخته می شود با عمق یک بند انگشت، که نه می توانند چیزی خلق کنند و نه می توانند به عنوان یک دانشمند شناخته شوند.
رئیس دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر دیگر موردی که باید در نظام آموزشی تغییر کند را تعداد دروس عنوان کرد و ادامه داد: گلوی ما برای تغییر این مورد پاره شده و بسیار برای آن دوندگی کرده ایم.
شفیعی تصریح کرد: یکی از عواملی که باعث نارضایتی و تجمع دانشجویان می شود، عدم اطلاع از این موارد است و در یک فضای هیجانی نمی توان به دانشجو توضیح داد که چیزی که به آن معترض هستی، یک هزارم آن چیزی است که ما میبینیم و ایرادی که تو میبینی، یک هزارم آن ایرادی است که ما میبینیم.
وی درباره درخواست دانشجویان مبنی بر تاثیر نمره نظرسنجی اساتید گفت: دانشجویان یک چیز می گویند اما جور دیگری عمل می کنند، مثلا میگویند نحوه تدریس فلان استاد ضعیف است اما مثلا در ارزشیابی به آن استاد نمره 19 داده اند.
عضو هیئت علمی دانشگاه هنر خاطر نشان کرد: استادی در دانشکده هنر وجود داشت که به دلیل نمره پایین ارزشیابی با او قطع همکاری شد، نحوه عملکرد استاد بر اساس نمره ارزشیابی چند ترم او سنجیده می شود زیرا با در نظر گرفتن نمره یک کلاس ممکن است غرض ورزی صورت گیرد، بسیار اتفاق می افتد که در یک کلاس استاد و دانشجو با یکدیگر هماهنگ نشوند، به همین خاطر به نمره یک کلاس وقعی نمی نهیم. اما وقتی میبینیم در چند دوره نمره ارزشیابی استادی در یک درس کم است، آن درس از استاد گرفته می شود و اگر نمره ارزشیابی تمام دروس کم باشد، عذر استاد را از دانشگاه میخواهیم.
شفیعی یادآور شد: اما یک طرف دیگر مسئله حقوق اساتید است و هنگامی که با یک استاد قطع همکاری می شود، وی نمره ارزشیابی اش را به وزارت علوم و دیوان عدالت اداری میبرد و اگر نمره بالایی گرفته باشد نسبت به حکمش اعتراض میکند و این طور نیست که اگر یک دانشجو نسبت به عملکرد یک استاد معترض بود ما بتوانیم به راحتی با استاد قطع همکاری کنیم. زیرا ما باید هم پاسخگوی استاد و هم دانشجویان باشیم.
نمره ارزشیابی، ملاک مطلوبی برای عملکرد اساتید نیست
وی درباره یکی دیگر از درخواست های دانشجویان معترض، مبنی بر نمایش عمومی نمره ارزشیابی استادان گفت: نمره ارزشیابی یکی از موارد مناقشه بر انگیز همه دانشگاه ها است، حتی وزارت بهداشت سال گذشته برای دانشگاه های علوم پزشکی تصمیم گرفت که ارزشیابی کلاس ها معلق شود، زیرا ممکن است در یک کلاس، استاد با مهروزی و مثلا ندیده گرفتن غیبت و تاخیر دانشجویان و بدون حساب و کتاب نمره دادن، از سوی دانشجویان تنبل کلاس که ممکن است اکثریت کلاس را تشکیل دهند، نمره ارزشیابی بالایی کسب کند.
رئیس دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر افزود: حتی اگر استادان بزرگ دنیا را برای تدریس به دانشکده بیاوریم، ممکن است به خاطر سخت گیری هایی که در نحوه تدریس نسبت به دانشجویان اعمال می کنند، از دانشجویان نمره ارزشیابی کمی کسب کنند. وقتی استادی کار را سخت می گیرد و از دانشجویان کار زیاد می خواهد معمولا این اتفاق برایش می افتد. به این خاطر وضعیت ارزشیابی هم توسط اساتید، هم دانشجویان و هم سیستم مدیریت مورد مناقشه است. زیرا مدیریت باید از کلاس گزارش داشته باشد و برای این امر نمی تواند مثلا در کلاس ها دوربین بگذارد و تنها چیزی که می تواند به آن اتکا کند ارزشیابی دانشجویان است، اما در این صورت هم ممکن است دچار اشتباه شود. زیرا برای مثال ما استادی داشته ایم که چون بدون حساب و کتاب به همه دانشجویان نمره 19 و 20 میداده، همه نمره های ارزشیابی اش بالای 19 بود.
شفیعی تصریح کرد: در حال حاضر نمره ارزشیابی محل مناقشه است و نه تایید کننده بد بودن و نا تایید کننده خوب بودن یک استاد است. در دوره ای سیاست دیگری برای نمره ارزشیابی اساتید اجرا شد، مبنی بر انکه بیشتر نظر دانشجویان نخبه معیار ارزشیابی اساتید قرار گیرد و وزن نظر آنان بیشتر از دانشجویان عادی باشد، اما در این شرایط نیز ما با یک نوع فساد رو به رو شدیم، به این صورت که دانشجو از استاد خواهش میکرد که اگر نمره خوبی به وی دهد در ارزشیابی این مسئله را لحاظ میکند. برای همین هم در وزارت علوم و هم در وزارت بهداشت این یک مسئله بغرنج است.
وی در ادامه با اشاره به اینکه تعداد دانشجویان معترض حدود 30 تا چهل نفر است، گفت: از بین 1000 دانشجوی این دانشکده اکثریت دانشجویان به ارزشیابی استاد نمره بالایی می دهند و نمی توان بر اساس نظر تعدادی دانشجو با یک استاد برخورد کرد.
رئیس دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر درباره درخواست دانشجویان مبنی بر امکان نمایش عمومی نمره ارزشیابی استادان، اظهار کرد: طبق قوانین نمره ارزشیابی از حقوق فردی هر استاد است و اگر استاد رضایت نداشته باشد امکان اعلام نمره ارزشیابی وی وجود ندارد. حال ممکن است کسی مثل من اعلام کند که هرکس که دوست داشته باشد می تواند نمره ارزشیابی اش را ببیند و چه بسا که این مسئله باعث افتخار من نیز باشد، زیرا اگر نمره ارزشیابی من در ده سال گذشته بالای 18.5 بوده باشد آن را با افتخار نشان خواهم داد. اما طبق قوانین نمره ارزشیابی استادان فقط به خود فرد و مدیریت اعلام می شود زیرا این مسئله از امور خصوصی افراد محسوب می شود.
شفیعی در ادامه در خصوص مشکلات دانشجویان گفت: دانشجویان برای برای بعد از فارغ التحصیلی مشکلاتی دارند، اما راهکارهایی که برای تضمین آینده شغلی و کاری خود پیشنهاد می دهند راهکار های غلطی است و از این راه ها به مطلوبی که دنبال آن هستند نمی رسند. مثل این می ماند که کسی دندان درد داشته باشد اما قطره مسکن را به جای دهان، داخل گوشش بریزد.
وی تاکید کرد: ما به واسطه سن و سال، تجربیات، تحصیلات و جایگاهمان از بالاتر میتوانیم تشخیص دهیم که مشکل از کجاست و چگونه باید حل شود، که این مسئله مهمی است و در این بین کمی مغفول مانده است.
به تمام مشکلات دانشجویان، در نامه ای که به وزارت علوم ارسال شده اشاره شده است
رئیس دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر ادامه داد: اعتراضاتی که دانشجویان دارند، شامل مواردی همچون کیفیت استاد، امکانات و تجهیزات و ارائه کلاس با چند استاد می شود که همه این ها در نامه ای که توسط 420 عضو هیئت علمی دانشگاه های هنر امضا و به به وزارت علوم داده شده لحاظ شده است.
شفیعی درباره امکان ارائه کلاس توسط چند استاد گفت: در رشته های هنر، این امکان در دروس نظری وجود دارد اما در دروس عملی چنین امکانی فراهم نیست. زیرا برای مثال همانطور که در جامعه شناسی مکاتب گوناگونی وجود دارد، در هنر نیز مکاتب مختلف وجود دارد. یعنی کسی که در کلاس کارگردانی من می آید، یک چیز به او یاد داده می شود و در کلاس کارگردانی بغل دست من، چیز دیگری به او آموخته می شود. زیرا من بر اساس یک مکتب و یک متد درس میدهم و کلاس دیگر برفرض مکتب میکائیل چخوف را درس میدهد.
وی ادامه داد: برای مثال در روسیه قبل از ورود به دانشگاه و یا حتی یک مدرسه در مقطع ابتدایی، مشخص می شود که قرار است چه مکتبی در آنجا آموزش داده شود. الان چیزی که به طور کلی در ایران جا افتاده این است که مکتب میکائیل چخوف در دانشگاه تربیت مدرس در حال شکل گیری است و در دانشگاه هنر یک مکتب دیگر. البته این به صورت یک قانون نانوشته است. مسئله دیگری که وجود دارد این است که وقتی که یک کلاس تبدیل به دو کلاس می شود، باید دو مکان برای تشکیل کلاس وجود داشته باشد. که این امر به بودجه، فضا و سرانه آموزشی مربوط است.
سرانه استفاده از پلاتو در دانشگاه 70 دقیقه است
عضو هیئت علمی دانشگاه هنر یاوآور شد: یکی از محدودیت هایی که دانشجویان به آن فکر نمی کنند این است که هر دانشجوی بازیگری و کارگردانی تئاتر و نمایش عروسکی، در استانداردهای پذیرفته شده جهانی باید در طی پنج سال بین 4000 تا 7000 ساعت امکان استفاده از پلاتو را داشته باشد. اما سرانه استفاده دانشجویان ما از پلاتو چیزی در حدود 70 دقیقه است.
شفیعی افزود: این چیزی است که دانشجو الان آن را درک نمی کند و درخواست دارد که معلم او عوض شود و به نوعی میخواهد که قطره ای که برای درد دندانش است را داخل گوشش بریزد. یعنی ایراد از سیستم آموزشی، تعداد درس ها و سرانه آموزشی است. اگر ما به جای 60 درس به دانشجو 15 درس ارائه دهیم و از این 15 درس، سه درس به عنوان دروس اصلی انتخاب شود و از هر 40 ساعت آموزشی، دانشجو 25 ساعت مشغول این دروس باشد، به پلاتو میرود در طول تحصیل نزدیک به 4000 ساعت امکان استفاده از پلاتو را خواهد داشت. اما در حال حاضر این گونه نیست و سیستم آموزشی ما برای این کار فاجعه است.
طرح دوره باید عوض شود، نه طرح درس
وی درباره درخواست دانشجویان مبنی بر تغییر شرح و طرح دروس گفت: دانشجویان وقتی صحبت از تغییر شرح درس و یا طرح درس میکنند یعنی هنوز دارند به 60 درس فکر میکنند، یعنی خود بچه ها هم در همان سیستم آموزشی ای که وزارت خانه چیده فکر میکنند، در صورتی که اصلا باید شرح دوره عوض شود.
رئیس دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر با بیان اینکه خطای بارزی در نگاه به علم و هنر وجود دارد، اظهار کرد: در خارج از کشور در دانشگاه هایی که صاحب مکتب هستند، تعریف شده است که برای مثال دانشجو در دوران لیسانس تبدیل به یک بازیگر و در دوران ارشد تبدیل به معلم بازیگری و یا کارشناس بازیگری شود. یعنی در دوران لیسانس مهارت لازم آن حرفه را بیاموزد و بر این اساس مجوز کار دریافت کند. اما در کشور ما بر اساس نگاه غلطی که وجود دارد فرد در دوره لیسانس، مثلا بازیگر و در فوق لیسانس بازیگر تر می شود و این به خاطر آن بنیان غلط است.
دانشجویان درد را درست و درمان را نادرست شخیص داده اند
شفیعی یادآور شد: کمپینی که به آن اشاره شد را در طول سال های گذشته برای تحقق همین مسائل به سختی پیگیری کرده ام و به همین خاطر تصدیق میکنم که دانشجویان درد را به درستی حس کرده اند، اما تشخیصشان برای درمان اشکالاتی دارد.
وی تصریح کرد: دردی که دانشجویان حس میکنند درست و به حق است و چون من هزار برابر بیش از اینها از این مسائل رنج میبرم، سر سوزنی نسبت به این اعتراضات مخالفتی ندارم. البته با پرخاش ها و سخنان ناشایست به شدت مخالفم، اما اصل این درد حقیقی است.
شهریه دانشجویان شبانه به دانشکده ارتباطی ندارد
رئیس دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر در پایان درباره اعتراضات دانشجویان شبانه نسبت به مبلغ شهریه گفت: آیا می شود از داروخانه پرسید که نان دارد یا نه؟ در همین راستا دانشکده هیچ گونه تصمیم گیری، دخل و تصرف و حتی اطلاعی درباره شهریه ها ندارد. نه پولی میگیرد و نه پولی پرداخت میکند، یعنی شهریه ها مربوط به معاونت آموزش دانشگاه است.
انتهای پیام
0 دیدگاه